Η αντιμετώπιση της εξωμητρίου εγκυμοσύνης είναι κατά βάση χειρουργική. Βεβαίως έχει . σημασία εάν έχει γίνει ή όχι σαλπιγγική ρήξη. Εάν δεν έχει γίνει ρήξη προσπαθούμε να διασώσουμε με κάποιο είδος πλαστικής τεχνικής, εάν έχει γίνει ρήξη και η σάλπιγγα έχει διηθηθεί και έχει καταστραφεί, η μόνη λύση είναι η αφαίρεση της σάλπιγγας.
Στις περιπτώσεις που οι χορειακές παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και υπερηχογραφικά δεν έχουμε ανησυχητική εικόνα, τότε χορηγούμε ενδοφλεβίως μια χημικοθεραπευτική ουσία [μεθοτρεξάτη] με ολιγόωρη νοσηλεία στο μαιευτήριο , σε μια προσπάθεια συντηρητικής αντιμετώπισης.
Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως η Λαπαροσκόπηση με ειδικές τεχνικές ακόμα και με έγχυση χημικοθεραπευτικού φαρμάκου, τοπικά, για συντηρητικότερη αντιμετώπιση. Στις άλλες μορφές εξωμητρίου τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Οι αιμορραγίες και οι κακώσεις των ενδοκοιλιακών οργάνων είναι πιο βαριές και η αντιμετώπιση μπορεί να φτάσει μέχρι την αφαίρεση της μήτρας (τραχηλική κύηση κλπ).