Όσες θεωρίες υπάρχουν για την έναρξη του τοκετού άλλες τόσες υπάρχουν για την πρωτοπαθή αδράνεια της μήτρας. Τελευταίες απόψεις αναφέρουν την έλλειψη ενός ενζύμου από τον πλακούντα(Σουλφατάση) που σαν τελικό αποτέλεσμα έχει τη μη παραγωγή ουσιών (ΡGE2, PGF2) υπεύθυνων για την ωρίμανση του τραχήλου και την έναρξη των ωδίνων του τοκετού.
Σημασία για μας τους Μαιευτήρες είναι σε ποια κατάσταση βρίσκεται το έμβρυο και τότε πρέπει να επέμβουμε. Σήμερα υπάρχουν ειδικές εξετάσεις με τις οποίες μπορούμε να εκτιμήσουμε την λειτουργική ικανότητα του πλακούντα πρώτον με την μέτρηση ορμονών (Οιστριόλη, Πλακουντιακό γαλακτογόνο), ενώ το καρδιοτοκογράφημα ηρεμίας NST, το Doppler και το Βιοφυσικό προφίλ είναι δοκιμασίες μεγάλης σημασίας. Μας δίνεται λοιπόν η δυνατότητα να δούμε αν το παιδί αναπτύσσεται φυσιολογικά ώστε να περιμένουμε για αυτόματη έναρξη μερικές ημέρες μετά την πιθανή ημερομηνία τοκετού. Σε περίπτωση που υπάρχουν ενδείξεις ότι το παιδί κινδυνεύει στην κοιλιά της μητέρας του, κάνουμε πρόκληση τοκετού