Εξωμήτριος κύηση
Πρόκειται για μία από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις που μπορούν να εμφανιστούν στη γυναίκα. Χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο, συνοδεύεται από εσωτερική αιμορραγία και μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας.
Για τις νέες κοπέλες, θα έλεγα, ότι η αποφυγή των τεχνητών εκτρώσεων με την χρησιμοποίηση της κατάλληλης αντισύλληψης θα μειώσει σημαντικά το ποσοστό εμφάνισης της πάθησης. Η επιμελής θεραπεία των διάφορων φλεγμονών (τραχηλίτιδων-κολπίτιδων), η περιοδική εξέταση από το Γυναικολόγο και η λήψη του test Παπανικολάου. Θα βοηθήσουν στην αποφυγή καταστάσεων που μπορεί να γίνουν αιτίες εξωμητρίου κυήσεως. Όσον αφορά τους γυναικολόγους , σήμερα, χρησιμοποιούμε ειδικές τεχνικές και ειδικές αντισυμφητικές ουσίες στις επεμβάσεις μας ώστε να περιορίσουμε στο ελάχιστο τη δημιουργία ενδοκοιλιακών συμφύσεων.
Η αντιμετώπιση της εξωμητρίου εγκυμοσύνης είναι κατά βάση χειρουργική. Βεβαίως έχει . σημασία εάν έχει γίνει ή όχι σαλπιγγική ρήξη. Εάν δεν έχει γίνει ρήξη προσπαθούμε να διασώσουμε με κάποιο είδος πλαστικής τεχνικής, εάν έχει γίνει ρήξη και η σάλπιγγα έχει διηθηθεί και έχει καταστραφεί, η μόνη λύση είναι η αφαίρεση της σάλπιγγας.
Στις περιπτώσεις που οι χορειακές παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και υπερηχογραφικά δεν έχουμε ανησυχητική εικόνα, τότε χορηγούμε ενδοφλεβίως μια χημικοθεραπευτική ουσία [μεθοτρεξάτη] με ολιγόωρη νοσηλεία στο μαιευτήριο , σε μια προσπάθεια συντηρητικής αντιμετώπισης.
Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως η Λαπαροσκόπηση με ειδικές τεχνικές ακόμα και με έγχυση χημικοθεραπευτικού φαρμάκου, τοπικά, για συντηρητικότερη αντιμετώπιση. Στις άλλες μορφές εξωμητρίου τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Οι αιμορραγίες και οι κακώσεις των ενδοκοιλιακών οργάνων είναι πιο βαριές και η αντιμετώπιση μπορεί να φτάσει μέχρι την αφαίρεση της μήτρας (τραχηλική κύηση κλπ).
Η διάγνωση της εξωμήτριας εγκυμοσύνης είναι δύσκολη, γιατί η συμπτωματολογία της μπορεί να μοιάζει σε οποιαδήποτε αθώα ή επικίνδυνη κατάσταση που συμβαίνει στη κοιλιά της γυναίκας. Μια εξωμήτριος κύηση θα ξεκινήσει σαν μια κανονική εγκυμοσύνη. Θα υπάρχει δηλαδή καθυστέρηση στη περίοδο, κάποια ακαθόριστα ενοχλήματα στη κοιλιά και θα εμφανισθεί αίμα από το κόλπο.
Ο έντονος κοιλιακός πόνος έρχεται να προστεθεί όταν θα γίνει η ρήξη της σαλπιγγικής κυήσεως. Η εσωτερική αιμορραγία που θα επακολουθήσει προκαλεί λιποθυμική τάση, ταχυκαρδία και πτώση της Αρτηριακής πίεσης.
Επειδή ακριβώς είναι από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις, όπως προανέφερα , είναι απαραίτητη η εξέταση από γυναικολόγο, ακόμη και σε υποψία της πάθησης. οι μέτρησεις της Β-χοριακής γοναδοτροπίνης μαζί με τη γυναικολογική εξέταση θα μας βοηθήσουν στη παρακολούθηση μιας ασθενούς όταν έχουμε υποψία εξωμητρίου. Το υπερηχογράφημα, ιδιαίτερα το ενδοκολπικό και η λαπαροσκόπηση είναι καθοριστικά για τη διάγνωση.
Τα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν την εξωμήτριο ανάπτυξη του εμβρύου είναι πολλά και πολλές φορές είναι δύσκολο να εξακριβωθούν. Συχνότερα αίτια είναι οι φλεγμονές των σαλπίγγων (Σαλπιγγίτιδες) που οφείλονται σε προσβολή των σαλπίγγων από μικρόβια που μεταδίδονται συνήθως με τη σεξουαλική επαφή (Γονόκοκκος, χλαμύδα κλπ) τελευταία ενοχοποιούνται και ιοί [έρπις γεννητικών οργάνων].
Η φλεγμονή προκαλεί την ανάπτυξη συμφύσεων και τη καταστροφή του αυλού της σάλπιγγας. Οι επεμβάσεις στη κοιλιά όπως η Σκωληκοειδεκτομή ειδικα αν έγινε σε μικρή ηλικία και υπήρχε περιτονίτιδα, η αφαίρεση κάποιας κύστεως ωοθήκης, η πλαστική των σαλπίγγων πολύ συχνά προδιαθέτουν για την εξωμήτριο ανάπτυξη του εμβρύου.
Επίσης ενοχοποιούνται διάφοροι όγκοι των γεννητικών οργάνων (ινομυώματα), η ενδομητρίωση, οι τεχνητές εκτρώσεις και σπανιότερα το spiral (IU.D). Όλες αυτές οι καταστάσεις δημιουργούν συνθήκες που εμποδίζουν το πέρασμα του γονιμοποιημένου ωαρίου δια μέσου της σάλπιγγας στη κοιλότητα της μήτρας.
Το κύημα εγκλωβίζεται στη σάλπιγγα και αρχίζει να αναπτύσσεται σιγά-σιγά. Οι τοπικές όμως συνθήκες δεν ευνοούν την σωστή εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Το κύημα θα προκαλέσει διάτρηση της σάλπιγγας ή θα αποβληθεί μέσα στη κοιλιά. Και στις δύο. περιπτώσεις προκαλείται βλάβη του τοιχώματος της σάλπιγγας με αποτέλεσμα την εσωτερική αιμορραγία μικρού η μεγάλου βαθμού.
Σε σπάνιες περιπτώσεις το κύημα που θα πέσει στη κοιλιά θα επιζήσει και θα αναπτυχθεί σαν κοιλιακή εξωμήτριος κύηση.
Είναι μία εγκυμοσύνη που δεν εξελίσσεται μέσα στην ενδομητριακή κοιλότητα αλλά έξω από αυτήν. Το γονιμοποιημένο ωάριο δηλαδή εμφυτεύεται έξω από την μήτρα. Η πιο συχνή εντοπιση της εξωμητρίου εγκυμοσύνης είναι στη σάλπιγγα και ονομάζεται σαλπιγγική εξωμήτριος κύηση ενώ πιο σπάνια αναπτύσσεται στις ωοθήκες, στο τράχηλο της μήτρας, στη περιτοναϊκή κοιλότητα κλπ. Υπολογίζεται ότι μία στις 200 εγκυμοσύνες θα είναι εξωμήτρια